هنر کمال طلب هنرمند را نیز در خود به کمال می رساند و عهد ازلی او را در خود تجدید می کند و او را از روشن فکرمآبی و غرب زدگی می رهاند.هنری این چنین، آیتی است رحمانی در عالم مثل اعلا، در نظام احسن خلقت – که مظهر تام و تمام خداوند است- جذب می شود، تا آن جا که بتوان گفت این اثر بالذات مخلوق خداست. پرروشن است که این مطلب محقق نمی یابد مگر با فنای هنرمند در خدا. هنرمند باید آیینگی بداند، که آیینه از خود هیچ ندارد و هرچه هست آن وجود حقیقی است که خود را در آیینه می نگرد