در دورهای که سینما در کشورهای جهان، نقش مهمی در فرهنگسازی و تغییر افکار عمومی ایفا میکرده، در ایران سینما در خدمت شاهان و درباریان بوده است. مردم نیز از لحاظ سواد در سطح نازلی قرار داشتهاند. در چنین شرایطی و با بهره از دست پر ایرانیان در گنجینه شعر، شاعرانی علیه استبداد، نقش رسانه را به عهده رفتند. چرا که از دیر باز شعر در بین مردم ایران رواج داشته و افراد بیسواد نیز آن را حفظ کرده و با هم به اشتراک میگذاشتند. هنری که حتی در زندان هم میتواند نقشآفرینی داشته و موجب عصبانیت دستگاه شود. تا جاییکه دست به ترور شاعر بزنند. فرخی یزدی یکی از آن شاعران است.